بررسی تاثیر دو روش متفاوت سنتی و ترکیبی آموزش زبان با اهداف ویژه بر دانشجویان رشته کشاورزی ایران

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر دو روش متفاوت آموزش زبان انگلیسی با اهداف ویژه، با عنوانین روش سنتی گرامر- ترجمه و یک روش گزینشی در جهت ارتقای مهارت درک مطلب دانشجویان دانشگاه انجام گرفت. فرضیه اصلی این بود که روش سنتی گرامر- ترجمه در مقایسه با یک روش جدید گزینشی که بر ارتقای مهارت درک مطلب دانشجویان با استفاده از برخی استراتژی ها و مهارت های لازم تکیه دارد، طبق طرح براون (2003)،  موثرتر به نظر می رسد. شرکت کنندگان  مابین سنین 18 تا 24 سال و شامل 72 دختر و پسر دانشجوی کشاورزی بودند که به صورت نیمه تصادفی به دو گروه تجربی (سنتی و گزینشی) هر کدام شامل 36 نفر تقسیم شدند. بعد از یک پیش آزمون، اجرای روش و پس آزمون (15 هفته، دو روز در هفته) داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس دو طرفه برای بررسی تاثیرات متغیر های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرقت (با در نظر گرفتن جنسیت به عنوان متغیر تعدیل کننده). نتایج نشان دادند که روش گزینشی به طور قابل ملاحظه ای در ارتقای مهارت درک مطلب دانشجویان از روش سنتی موثرتر بود، در حالی که جنسیت تاثیر معنا داری بر درک مطلب دانشجویان نداشت. یافته های تحقیق در ارتباط با روش آموزشی موثر درک مطلب از طریق استفاده از استراتژی های شناختی و فراشناختی در محیط های آموزشی انگلیسی با اهداف ویژه مورد بحث قرار می گیرند.